https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=442233156144054&id=100010721204793

जिन्दगी हाम्रो.....

जिन्दगी हाम्रो खोलाको पानी सलल बगे झै !
जिन्दगी हाम्रो बादलु जस्तो हुरीले लगे झै !!
बाँचुन्जेल हामी हाँसखेल गरौ मरे के खानु छ !
बाँसको डोली चढेर जाँदा हामीले के लानु छ !!

जंगलको बाँस चानचुने पैसा धानको खाजामा !
बाँसको डोली चढेर जाँदा शंखको बाजामा !!
मान्छेको जिबन जाँदो नै रहेछ संसारै छाडेर !
स्वर्गीय हुँदा आफन्जनलाई बिरानो पारेर !!

मानिस जान्छ स्वर्गको बास मुटु नै चुँडाई !
खरानी हुँदा सबैले गर्छन आँशुले बिदाई !!
जिन्दगी हाम्रो खोलाको पानी सलल बगे झै !
जिन्दगी हाम्रो बादलु जस्तो हुरीले लगे झै !!
             Keshav Raj Adhikari

     बिदेशमा जाने लाहुरे बन्ने बुढी आमैलाई बर्षमा एक पटक नयाँ धोती र चोली फेरि दिने आफ्नी श्रीमतीलाई झपक्क गहनाले सजाएर दशैंमा संग संगै हात समाउँदै टिका थाप्न जाने रहर नेपाली समाजका अधिकांश युवाहरुमा थियो र अझैे पनि छ। यो हाम्रो बाध्यता र रहर दुबै हो। देशमा रोजगारीका कुनै अवसर नहुनु र बिहान बेलुकी छाक टार्न सधैं भरि धौ धौ हुने कारणले पनि उनीहरुमा लाहुरे हुने रहर जाग्नु स्वाभाविकै थियो। जब लाहुरे बनेर छोरो या श्रीमान आउँने आशामा थाल भरि अक्षता मुछेर आँगनीको डिलमा बसेर हेरेका घर परिवारले उसकॊ मृत्युको खबर सुन्छन। तब उनीहरुको दशैं आँशुको भेलसँगै बगेर कता हराउँछ कता।

नमुछे आमा दहीमा टीका नछरे जमरा !
दैबले पर्दा उठायो आमा आउँदिन फर्केर !!

झोलुङ्गाबाट उठेर छोरी खोई बाबा भन्नेछिन !
ब्युझेर प्रिया मुर्छिँदै फेरी दाँत पो बान्नेछिन !!

नफोरे प्रिया नारीका चुरा झर्याम्म पारेर !
जाँदैन दुःख आँशुका धारा बर्बरी झरेर !!
      keshav Raj Adhikari

रघुपति राघव राजा राम.....

रघुपति राघब राजा राम,पतित पावन सीताराम ।
जय रघुनंदन जय घनश्याम,पतित पावन सीताराम ।।
भीड पडी जब भक्त पुकारे,दुर करो दुःख हमारे ।
दशरथ के घर जन्मे राम,पतित पावन सीताराम ।।

बिश्वमित्र मुनीश्वर आए,दशरथ भूप से बचन सुनाये ।
संग में भेजे लक्ष्मण राम,पतित पावन सीताराम ।।
बन में जाय ताङका मारी,चरण छुआए अहिल्या तारी ।
ऋषियों के दुःख हरते राम,पतित पावन सीताराम ।।

जनकपुरी रघुनंदन आए,नगर निवासी दर्शन पाए ।
सीता के मन भाए राम,पतित पावन सीताराम ।।
रघुनंदन के धनुष चढाया,सब राजों का मान घटाया ।
सीता ने वर पाए राम,पतित पावन सीताराम ।।

परशुराम क्रोधित हो आए,दुष्ट भूप मन में हर्षाए ।
जनक राजा ने किया प्रणाम,पतित पावन सीताराम ।।
बोले लखन सुनो मुनी ज्ञानी,संत नही होते अभिमानी ।
मीठी वाणी बोले राम,पतित पावन सीताराम ।।

लक्ष्मण बचन ध्यान मत दीजो,जो कुछ दण्ड दासको दीजौ ।
धनुष तुडईया मैँ हूँ राम,पतित पावन सीताराम ।।
लेकर के यह धनुष चढाओ,अपनी शक्ती मुझे दिखाओ ।
छुवत चाप चढाए राम,पतित पावन सीताराम ।।

हुई उर्मिला लखन की नारी,श्रुति कीर्ति रिपुसुदन प्यारी ।
हुई माण्डवी भरत के बाम,पतित पावन सीताराम ।।
अवधपुरी रघुनंदन आए,घर घर नारि मंगल गाए ।
बारह बरस बिताए राम,पतित पावन सीताराम ।।

गुरु बशिष्ट से आज्ञा लीनी,राज तिलक तैयारी कीनी ।
कल को होगे राजा राम,पतित पावन सीताराम ।।
कुटिल मंथरा ने बहकाई,कैकई ने यह बात सुनाई ।
दे दो मेंरे दो वरदान,पतित पावन सीताराम ।।

मेरी बिन्ति तुम सुन लीजो,भरत पुत्रको गद्वी दीजो ।
होते प्रातः बन भेजो राम,पतित पावन सीताराम ।।
धरनी गिरे भूप तत्काल,लगा दिल में सूल बिशाल ।
तब सुमंत बुलवाए राम,पतित पावन सीताराम ।।

राम पिताको शीश नवाए,मुख से बचन कहा नही जाए ।
कैकेयी बचन सुनायो राम,पतित पावन सीताराम ।।
राजा के तुम प्राणों प्यारे,ईनके दुःख हरोगे सारे ।
अब तुम बन में जाओ राम,पतित पावन सीताराम ।।

बन में चौदह बर्ष बिताओ,रघुनंदन रीति नीति अपनाओ ।
आगे ईच्छा तुम्हारी राम,पतित पावन सीताराम ।।
सुनत बचन राघव हर्षाए,माताजी के मंदिर आए ।
चरण कमल में किया प्रणाम,पतित पावन सीताराम ।।

माताजी मैँ तो बन जाउँ,चौदह बर्ष बाद फिर आउ ।
चरण कमल में देखूं सुख धाम,पतित पावन सीताराम ।।
सुनी शूल सम जब यह बानी,भू पर गिरी कौशल्या रानी ।
धीरज बंधा रहे श्रीराम,पतित पावन सीताराम ।।

सीताजी जब यह सुन पाई,रंग महल से नीचे आई ।
कौशिल्याको किया प्रणाम,पतित पावन सीताराम ।।
मेरी चुक क्षमा कर दीजो,बन जाने की आज्ञा दीजो ।
 सीताको सम्झाते राम,पतित पावन सीताराम ।।

मेरी सीख सिया सुन लीजो,सास ससुरकी सेवा कीजो ।
मुझको भी होगा बिश्राम,पतित पावन सीताराम ।।
मेंरा दोष बता प्रभु दीजो,संग मुझे सेवा में लीजो । अर्धागिनी तुम्हारी राम,पतित पावन सीताराम ।।

समाचार सुनी लक्ष्मण आए,धनुष बाण संग परम सुहाए ।
बोले संग चलूंगा श्रीराम,पतित पावन सीताराम ।।
       keshav Raj Adhikari

फोन आएन फोन आएन !
मेरी मायालुको मलाई फोन आएन !!
मेरो जिन्दगीको मलाई फोन आएन !!!

घर छोड्दा फोन गर्ने बाचा बन्धन थियो !
खबर केहि नपाउँदामा यो मन रुने भयो !!
साथी भाईको फोन आउँछ मेरो आएन !
मेरी मायालुको मलाई फोन आएन !!

जरूरी थियो मनको कुरा मनमै रह्यो !
प्रिय तिमीलाई सम्झदा खेरी !!
आँशु नै सुक्यो मेरो आँशु नै सुक्यो !
दिन रात मोबाईल हेर्न मैले छोडिन !!
फोन आएन फोन आएन !
मेरी मायालुको मलाई फोन आएन !!

हिजो राति सपनीमा मायालुलाई देखें !
सपनीकै आधारमा एउटा मेसेज लेखें !!
सन्चो बिसन्चो कस्तो छ है थाहै भएन !
फोन आएन फोन आएन !!
मेरी मायालुको मलाई फोन आएन !
मेरो जिन्दगीको मलाई फोन आएन !!

..........अन्तमा म अाफै टुप्लुक्कै घर पुग्दाको त्यो खुशीको क्षण मेरी मायालु यति खुशी भईन कि खुशीको कुनै सिमा नै रहेन।

ताजा अपडेट

श्री ३ शेर बहादुर देउबा प्रधानमन्त्री भए लगत्तै देउबाकी श्रीमती र प्रचन्ड दाहालकी श्रीमतीको फोनमा कुराकानी यस्तो छ। 📞

देउबाकी बुढी :- हेल्लो सिता बोल्नु भएको हो। म देउवाकी बुढी हुँ के। आज हाम्रा बुढा प्रधानमन्त्री हुनु भो,के के गर्नु पर्छनी बाई ?

प्रचन्डकी बुढी :- सर्व प्रथम पहिला त दिल्ली जाने तयारी गर। त्यही किसिमको साडी किनी दिन भन्नु। सबै जनाले हात मिलाउँछन,गला मिल्छन।

देउवाकी बुढी :- ए बा हो र मेरो महिनाबारी हुनी पालो आएको छ। महिनामारी भयो भने म त जान पाउँदिन। कसरी हात मिलाउँ,कसरी गला मिलाउँ खै।

प्रचण्डकी बुढी :-  त्यस्तो केही टेन्सन लिन पर्दैन,महिनामारी भए पनि जान मज्जाले मिल्छ। बरु त्याहाँ पुगे पछि भ्वाँक्क पारेर पाद्न चाही नपाद्नु है। मैले त्याहाँ गएर भ्वाँक्क पाद्नाले त अाज तिम्रो बुढालाई चान्स मिल्यो

देउवाकी बुढी :- ए हो र बाई ? बरु खाना नखाईकन पटुका कसेर भोकै जान्छु,तर भ्वाँक्क पारेर पाद छोड्दिन। फेरि मेरो गल्तीले गर्दा केपी ओलीले चान्स पाउलान।

दुबै तर्फ क्या मज्जाले फोनमा बात भई रहेको थियो। हेल्लो हेल्लो भन्दा भन्दै अचानक मोबाईलमा बेट्री लो भएर मोबाईल स्विच अफ भयो।
  क्रमश..........
                     Keshav Raj Adhikarii

अब मेरो मनलाई पनि फलाम बनाउँछु !
तिम्रो घाउमा लगाउँने म मल्हम बनाउँछु !!

जे जे सोच्छ सोचोस यो अाफन्तले अब !
हाम्रो प्रेमको कथा लेख्ने कलम बनाउँछु !!
        keshav Raj Adhikari

     काङ्ग्रेसको चार तारे झन्डाले नाक र मुख छोपेर डुङ्गडुङ्गती गनाएको माओबादीको राजनैतीक लाश बोक्दै भरतपुरमा हिडि रहेको छ काङ्ग्रेस। सत्ता भन्दा अरु केही नदेख्ने देउवाको अकर्मण्यताका सिलसिलेवार हमलाहरु प्रजातन्त्रको अन्तिम श्वास ननिमोठे सम्म रोकिने देखिदैन। भरतपुरमा अब देवी ज्ञवालीले जितुन या रेणु दाहालले जितुन,त्यो प्रमुख कुरा रहेन। किन भने भरतपुरमा आजबाट जनताको आत्म निर्णय अधिकारको दाह संस्कार भएको छ।

      लोकतान्त्रिक निर्वाचनको मुल्य र मान्यताहरुको घाँटीमा डोरी लगाएर काङ्ग्रेसको रुखमा झुण्ड्याईएको छ। धिक्कार छ संवैधानिक अधिकार सम्पन्न निर्वाचन आयोगको निर्णयलाई। यही नजिरको बन्दी बनाएर अब मतपत्रहरु तबसम्म च्यातिई रहनेछन,जबसम्म उठेका सबै उमेद्वारहरुलाई बिजयी घोषणा गरिने छैन। ए प्रजातन्त्रका कसाईहरु हो,दिनहुदिन बिधी र बिधानको हत्या गरेका हातहरु कथित राजनीतिको टालोले कहिले सम्म पुछि रहन्छौ ?

     राज दरबार भित्र बस्ने एउटा सिँहको शिरबाट श्रीपेच निकालेर अनगिन्ती ब्वाँसाहरुको टाउकोमा लगाउँन ल्याएको होईन यो लोकतन्त्र। दरबारियाका मुठ्ठीहरु काटेर तिम्रा छोरा,छोरी, भाई,भतिजाहरुको मुठ्ठी भर्न बगाएको होईन हामीले रगत। तिम्रा घरानियाहरुको अबिर जात्राको लागि पुछिएका हैनन हजारौ चेलीबेटीका सिँउदोहरु। तिमीहरुको निर्लज्जता हेरेर छाती पिटी पिटी रुनको लागि कोख रित्याएका होईनन आमाहरुले। थोरै त लोकलाज राख ए कसाईहरु हो,भोली कात्रो ओढाई दिने मान्छे पनि नभेटिएला।
                 keshav Raj Adhikari

#हार्दिक_श्रद्वान्जली

दरबार हत्याकाण्ड जेठ १९ गते

गुरु ब्रह्मा गुरु विष्णुःगुरु देवो महेश्वरः ।
गुरु साक्षात् परब्रह्मा तस्मै श्री गुरवे नमः॥
गुरुवे सर्वलोकानाम् भिशजे भव रोगिणाम।
निर्धये सर्व विध्यानाम् श्री दक्षिणामूर्तये नमः॥

नेपालको कालो दिन.....✍

आज जेठ १९ गते आजको ठिक १६ बर्ष अगाडि २०५८ साल जेष्ठ १९ गते शुक्रबार राति हाम्रो देशका प्यारा राजा बिरेन्द्र र रानी ऐश्वर्यका साथै परिवारका सम्पूर्ण सदस्यहरुलाई सखाप पारिएको थियो। जुन दिन म लगाएत सारा नेपालीहरु रोएका थिए। त्यस पछि हाम्रो देश नेपाल र नेपाली जनताहरु रानो बिनाको माहुरी झै भएका थियौ र अहिले पनि उहि हालत छ।

 जहाँ अहिले सम्म न कुनै शान्ति सम्झौता नै भएको छ,न त नेपाली जनताले संबिधान नै पाउँन सकेका छन। गिद्वले मरेको भैसीको मासु लुछे झैं मात्र एक अर्कामा कुर्सी लुछा लुछ गर्दै लडि रहेका छन। स-परिवारमा हार्दिक श्रद्धाञ्जली तथा वहाँहरुको नाम र काम सधै अमर रहोस.....!!! हार्दिक श्रद्वान्जली अर्पण गर्न चाहन्छु !!!
जय हिन्दु राष्ट्र नेपाल
                      Keshav Raj Adhikari